Bijna iedereen was er bij in Postel bij de abdij der Norbertijnen. Een trekpleister waar zowel belgen als nederlanders wat rondkuieren, een frietje komen eten en dan op een terrasje neerstrijken. Bert en ik hebben dit protocol letterlijk gevolgd. De anderen zijn als extra 12km achter Johan aan gelopen. Een kleine anekdote waarvan ik nog geen weet had; Bert heeft belgische voorouders en bij elk bezoek bij de zuiderburen loopt hij begraafplaatsen af op zoek naar sporen van de familie Pestel. Vandaag weer geen geluk. Gelukkig was er toen de kruidentuin waar bij elke tien passen wel iets moois te lezen viel. Kruiden met namen als mansbloed, wilde yam, brave hendrik en bella donna werkten op de verbeelding en soms op de lachspieren. Het terrasje en daarna nog een frietje met echte majo maakte het helemaal af. Daar doen we het voor!
Kijk hier eens naar de vriend van de dochter van Chris die het helemaal gaat maken met The Greatest Handshake én die binnenkort ook nog vader wordt.
Binnenkort Karin en Rik in dit theater...Johan en Chris komen ook.